معرفی کتاب «دیوان فارسی نسیمی»

 این کتاب در بردارنده غزل ها، قطعه و اشعار پراکنده یکی از شاعران نامی ادبیات فارسی در دوران تیموریان به نام سید عماد الدین نسیمی است که دکتر سیاوش مرشدی استادیار پایه 14 گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان آن را تصحیح و از سوی نشر بید (تهران) در سال جاری 1403 به چاپ دوم رسیده است . شاعر در سرایش غزلیات در لحن رندانه، انتقادی و استفاده از ایهام از سبک حافظ شیرازی و خواجوی کرمانی متأثر شده است. همچنین در سرایش مثنوی به نظامی گنجوی و سعدی شیرازی نظر داشته است. او در کنار فارسی اشعاری نیز به ترکی و عربی سروده است. در زیر غزلی از این شاعر را از روی این نسخه تصحیح شده با هم می خوانیم:

«قدسِ دلم فرو گرفت آتش حق ز شش جهت     کارِ لِقا تمام شد، طور و شجر چه می کنم
آنکه بگشت نُه فلک در طلبش به سر بسی      یافته شد به شهر من، من به سفر چه می کنم
فضل نهاد بر سر تاج شرف نسیمیا!        اسب و قبا کجا برم؟! تاج و کمر چه می کنم»
(دیوان نسیمی، تصحیح سیاوش مرشدی، نشر بید، چاپ دوم، 1403: 82)